Aynalar!

Sabah kalkınca aynaya kadar olan adımlar en zorlu olanıdır.. Ay’a çıkan astronotların yürüyüşü gibi.. Bunu bazen gençler bile yarı uykuda yapar.. Bu bir bilinmeze giden en kestirme yoldur.. Denize kavuşmak gibi.. Ayna seni severse iyiyi oynar..

Aynada ne görürsem güne öyle başlarım.. Bir gün evvel yaşadığım iyi ve kötü şeyler önce önüme dökülür.. Nedense bütün maçları kötü olaylar kazanır.. İyi olaylar artık küme düşmüştür ve artık kötü olaylar rakipsizdir..

Yaşıtların ani bir ters rüzgar estirir, gençler ise ebeveynlerinden geçen genleri daha önce saygısızlık zamanında olgunlaştırır..

Hayat ve zaman mukayese ve adalet yoksunu insanların hoyrat ve sinsi sahnesidir..

Kadir kıymet bilmez bir yalnızlıkta tek dost belki de aynalardır..

Geceleri aynaya bakmam, gecenin gördüğünü gündüz beğenmezmiş.. Aynalar bu yüzden arada kırgın bana..

Oysa gece ya da gündüz en dürüst aynalar, eğer bakmasını bilirseniz..

İçinde sonsuz bir evren var, gözyaşı sevinç, arzu ve umut var..

Aynalara hep teşekkür ederim dürüst ve adaletlilerdir..

O yüzden taşımak zor ve risklidir..

Ayna kırmak, kalp kırmakla eşdeğerdir..

Gün ışığı dolsun içinize..