Anlattıklarım Anladığınız Kadardır

Ne kadar iyi anlatırsan anlat, söylediklerin karşındakinin anladığı kadardır der Hz.Mevlana..

Kendinizi de karşınızdaki insana ne kadar anlatırsanız anlatın, o sizi anlamak istediği biçimde anlayacaktır.. Herkes kendi ölçüsü kadarını alabiliyor karşısındaki insanın anlattıklarından.. Siz elli bin defa, yok öyle değil, böyle desenizde yaşanılanlar hakkında, karşınızdaki insan yine idrak edebildiği kadarıyla, anlamak istediği şekilde anlayacaktır sizi..

Bunları şimdi niye söylüyorsun, yazıyorsun diyeceksiniz belki pek çoğunuz.. Uzun zamandır kulağıma, sağdan soldan gelen bazı istifamlara ya da önyargılara cevap vermek istiyorum bu yazımda..

Aslında bu yaşadıklarımı herkes bir şekilde hayatının bir döneminde üç aşağı beş yukarı yaşıyor.. Yine aslında hepimiz biriz, birimiz hepimiziz.. Kimse kimseden çok farklı değil bu dünyada..

Yaşamımın içerisinde, beni çok yakından tanıyanlar çok iyi bilirler ki, özüm neyse sözüm de o olmuştur.. İçim başka, dışım başka hiç olmadım.. Yaşamadığım hiçbir şeyi etrafımdaki insanlara anlatmaya çalışmadım.. Doğru bildiklerimi de elimden geldiği kadar sonuna kadar savundum..

Hiçbir şeyin fanatiği olmadım.. Futbol takımı tutar gibi ki tuttuğunuz takımdaki yanlışları görüp gerektiğinde oynayan futbolculara, ya da antrenöre zaman zaman gösterdiğiniz reaksiyonu ben de benim düşüncemdeki siyasi partideki insanlara gösterdim..

Belki biraz sert çıkışlarım olmuştur istemesem de zaman zaman.. Ama doğru bildiklerimi, gözlemlerimi de paylaşmaktan hiç yüksünmedim..

Hayatımın yine her döneminde ezilenden, yardıma ihtiyacı olandan yana oldum.. Çünkü kimsenin kimseyi ezmeye hakkı olmadığını düşündüm..

Okuyarak kendimi hep geliştirdim, geliştirmeye de devam ediyorum.. İnsanların yüzlerine söylemeye cesaret etmediğim hiç bir şeyi de arkalarından söyleyip konuşmadım..

Varsa bir problemim karşımdaki insana birebir dilimin döndüğünce anlatmaya çalıştım..

Yalan hiç söylemedim.. Söylediğini bildiğim, hissettiğim insanlardan uzak kalmayı tercih ettim…

Yaşamımın içerisinde dinime de elimden geldiği kadar sahip çıktım, yaşamaya çalıştım.. Yaradılanı Yaradandan ötürü sevdim, hem de çok sevdim..

Her zaman hümanist oldum.. Küçücük çocuktan da bir şeyler öğrenmeye çalıştım, her yaşanılandan da.. Büyüklerime saygıyı elimden geldiğince göstermeye çalıştım.. Komşularımı kendi akrabalarım kadar önemsedim.. Tabii ki yanlışlarım da olmuştur, olacaktır da.. Ama farkettiğim anda özür dilemeyi de bir erdem kabul ettim, büyük, küçük demeden..

Çalışmayı çok sevdim.. Her yaptığım işi de severek yaptım.. Hasetlik nedir hiç bilmedim… Sadece Allah’tan korktum.. Bir de içinde Allah korkusu olmayan insandan.. Herkese eşit mesafede olmaya çalıştım..

Tüm bunların dışında bilmeden kırdığım insanlar varsa haklarını helal etsinler.. Çünkü ben kırıldıklarıma hakkımı helal ettim..

Sevgilerimle…