Geçmişe Dönmek

Gündemde pek değişen bir şey yok, haberler hep kötü ve iç karartıcı, bu nedenle ne haberlere bakıyorum, ne de kalitesiz dizilere.

Alman kanallarında ilgimi çeken bir şey oldu, gold kanalı açmışlar, eski dizileri ve programları yayınlıyorlar. Tam bana göre. Küçük Ev, Bonanza, Mc Gyver gibi efsane dizileri veriyorlar.

Ayrıca sevdiğim polisiye dizileri vermeleri beni daha da bir mutlu etti.

Bizim kanallara baktığımda eskileri veren bir tek çocuk kanalı var, eski çizgi filmlerden bazılarını yayınlıyorlar.(bu arada reklam arasında belgesel tanıtımı yapıyorlar, hayvanları veriyorlar, buraya kadar tamam ama bir de silahlarla ilgili bir tanıtım var. ne işi varsa çocuk kanalında!! Denetim lazım!) Mesela Heidi ve ay savaşçıları gibi.

Keşke Küçük Kadınlar’ın çizgi filmini ve hayalet avcısı gibi 80’lerin en güzel çizgi filmlerini de verseler. Beverly Hills, 80 günde devr-i alem tekrar yayınlansa.

Emin olun ekranın karşısından ayrılmam.

Günümüzdeki basit ve şiddet içerikli saçma sapan programlar çocukların beynini yemekten başka bir şey yapmıyor.

Ne eğitim veriyor, ne gelişimlerine destek oluyor.

Ben eski çizgi filmleri izlerken hüngür hüngür ağladığımı ve empati kurduğumu bilirim.

Beth hastalandığında ölmesin diye dua etmişti herkes.

Heidi’ye bakıyorum da ne kadar masummuş ve eğlenceliymiş. Aslında çizimler çok basit ama işte güzel olan da bu! O pastel renkler günümüzde yapılan suni görüntülerden bin kat daha güzel.

Tom ve Jerry, Scooby- Doo gibi dizilerin yeni versiyonları yapılmış, bir göz attım ama çizimler bana samimi gelmedi, hikayeler de eskisi kadar yaratıcı değil.

Günümüzdeki çocuklar eskileri beğenmiyormuş!

Öyle her istediklerini alırsanız, beğenmezler tabii.

Bizim zamanımızda kaç tane oyuncağımız vardı?

Büyüklerimiz bizlerle oynar, bize bir sürü şeyler öğretirdi, elbette hala böyle olan anneler var ama maalesef günümüzde çocukların eline tablet tutuşturup kaçmak çoğu kişinin kolayına gidiyor.

Tabletler hem gözlere zararlı, hem de gelişim için düşman.

Gidin eski film ve çizgi filmleri bulup çocuklarınıza izletin.

Annem bana küçük bakır oyuncaklar almıştı, leğende yıkardım onları.

Ne kadar saçma geliyor di mi kulağa? Ama bana göre dünyanın en eğlenceli şeyiydi.

Hamur açmak, hamurla oynamak da favorilerimdendi. Annem hamur hazırlayıp bana verirdi, ben şekil verdiğimde fırında pişirirdik ve sonradan boyayıp duvara asardık. Sanırım hamurişi yapmayı bundan dolayı çok seviyorum.

Aslında ne kadar basit şeyler değil mi? Ya patates baskıyı hatırladınız mı?

Hani patatesi oyup, şekil verdiğimiz ve boyaya batırıp damga gibi kağıtlara baskı yaptığımız eğlenceli olay.

Geçenlerde kedimize kocaman bir kedi evi yaptık. Üstelik, bilindiklere benzemiyor. Çok farklı malzemeler kullandık. İnanılmaz güzel oldu.

Hem tembellik yapıp hazır almadık, hem de kendi eşyamızı kendimiz yarattık eşimle.

Kocaman bir anı.

Her şeyin hazırı ve yenisi tembelleştirdi bizi.

Ben eskilere dönüyorum.

Belki kimseyi geri getiremem, belki eski evlerimizi veya anılarımızı geri getiremem ama yaşatmaya çalışırım. Onları anıp yeniden yapmaya çalışırım.

Siz de deneyin, çok güzel oluyor!

Ve inanın bana inanılmaz mutlu ediyor!