Bismillahirrahmanirrahim. Merhaba Saygıdeğer okurlarım; Meğer Allah’ın takdiriymiş; anlatayım da dinleyin: Günlerden bir gün, Gelibolu’da ıssız, sesiz bir yere gizlice oturmuştum. Cümle halktan elimi eteğimi çekmiştim. Dilimde Allah zikri vardı, kalbimde..
Bismillahirrahmanirrahim. Merhaba Saygıdeğer okurlarım; Meğer Allah’ın takdiriymiş; anlatayım da dinleyin: Günlerden bir gün, Gelibolu’da ıssız, sesiz bir yere gizlice oturmuştum. Cümle halktan elimi eteğimi çekmiştim. Dilimde Allah zikri vardı, kalbimde onun tatlı anıları ile yaşıyordum. Sonradan öğrendiğim, Gelibolu’da bulunan Hak aşıklarından bir gurup toplanıp bir araya gelmişler; birlikte gelip yanıma oturdular. Şöyle bir teklifte bulundular: Ey sevilen sayılan can dostumuz, neden Resulullah efendimizin vasfını yazıp anlatmazsın? Allah ona salat ve selam eylesin. Yaz da aleme müjdeler gelsin, sevinsinler. Onlara şöyle dedim: Siz öyle bir topluluksunuz ki, sizi gözümün nuru bilirim; sizin için duam budur: Mutlu olun, üstünlük bulun, yardım görün; Allah katında, Resulullah yanında kıymetli olun. Şerefli, beğenilen, öğülen bir mertebeye erin.
Saygıdeğer okurlarım: Bütün bu kelamı yazmam için neler vermezdim ama ben değilim, ne yazık ki. Yukarı da kitabın girişini bildiniz mi? Gelibolu’da yaşamış, Gelibolu’da kabri bulunan, değerli Allah dostu, Yazıcıoğlu Muhammed’in yazdığı, “Muhammediye” kitabının, yazılımına katkı sağlayan, Gelibolu halkına ithaf edilen duayla sizlere merhaba…
Siz okurlarıma Muhammediye kitabından yazmak istedim. O kadar çok dua var, o kadar çok da bilgi var. Bendeniz sizlerle duaların bazılarını paylaşıyorum kitap tanıtımı olarak. Mevlidi şerif gibi dillerde okunurmuş topluluklarda bir zamanlar. Gelibolu’da çocukluğum da bir anlatan olurdu her mahallede. Ben şanslı addediyorum kendimi, baba annem, babam okumuşlar anlatırlardı bizlere, bizlerde masal gibi dinlerdik. Arap harfi ile Türkçesi dili yazılırdı, Arapça görüntüden Türkçe kelam çıkardı, Arapça görünür, Türkçesini okurdu. Büyüdüm ve aslını okumak nasip oldu. Allah dileyene de nasip etsin Mehmedi Bican’ın, bizlerin dünya ahiret yolculuğunda yoldaş olacak bilgiler ile dolu kitabını okumak, Gelibolu’da yaşamak, bilene özeldir.
Halkın dilinde olan adı Yazıcızade, Mehmedi Bican diye anılır. Kardeşi de Ahmedi Bican diye anılır. Kişi bir isteğini Allah’ın izni ile onun yardımını diler, ister ve kabrini ziyaret eder. Aslında kitabını okusalar. Akılarının ermediği çok mükemmellikler olacak, Gelibolu halkı ve bütün insanlık adına okuyanın ağzından bir daha semalara yayılacak, o güzel dualar dünyamıza can ve nefes olacak.
14 Recep 1404 yılında kitap yayınlanmış. Türkçesi 16 Nisan 1984’te tekrar yayınlanmış. Güzel sözler, Allah adına yazılmış ise kaybolmuyor, dostlar ne yazılan kitap ne de kabir, ruh yaşıyor da yaşıyor sonsuzluk. Allah dediğimizde, hiç bir şey kaybolmuyor, kaybolup gitmiyor.
Gelibolu halkını ayırıp, adına ettiği dua: Allah’ı esmasıyla andı Mehmedi Bican şöyle dedi; Fettah isminin sahibi Yüce Allah, Rumeli’ni yarattığı zaman, Gelibolu’yu oralara anahtar kıldı. Özellikle Gelibolu diyarı, halkına rahmet eyle, hemen herkesten önce yarın onlara şefaat eyle. “Amin”. Burada ne kadar imanlı kullar varsa, Ey Rahman, Allah’ın Güneşi, onların başına kıyamet günü gölge düşür. “Amin “. Devam eder dualar. Ayetlerle ettiği dualar vardır.
Siz saygıdeğer okurlarım için Ramazan boyunca sağlığım elverdiğince yazmaya devam edeceğim inşallah. Gelibolu’nun ne kadar kutsal bir şehir olduğunu bildiğim kadarıyla anlatmaya çalışacağım. Geçmiş zamanda Gelibolu’yu ziyaret etmeden hac ziyareti yapılmazmış. Allah’ım yazılarımı okuyan kullarına, sevap kapılarından girmeyi nasip et, seni sevenlerden eyle. Delili Hayrat Karadavut, Envarul Aşıkın, Muhammediye kitabı okumayan kimselerle, muhabbet etmezdi, kul olan insanlar. Öyle bilgi doludur ki bendeniz anladı ve kendini bildi. Allah nasip etsin okumayı. Kitabında seslendiği Gelibolu halkından ol, ol ki ettiği dualara nail olalım Mehmedi Bican Hazretlerinin. Amin. Allah’a emanet olalım dostlar…
