Geliboluspor geçtiğimiz sezonun büyüsüne kapılmış, geçen sezon ligin sondan bir önceki haftasına kadar sürdürülen şampiyonluk yarışı herkesi, efsunlamış sanki. Başarının takım olmaktan geçtiği unutulmuş, kim giderse gitsin, kim gelirse gelsin..
Geliboluspor geçtiğimiz sezonun büyüsüne kapılmış, geçen sezon ligin sondan bir önceki haftasına kadar sürdürülen şampiyonluk yarışı herkesi, efsunlamış sanki.
Başarının takım olmaktan geçtiği unutulmuş, kim giderse gitsin, kim gelirse gelsin başarı daimdir gibi sistem özellikli bir düşünce hakim olmuş. Bu düşünce güzel ama sistem olmadı mı, iş sadece düşüncede kaldı mı, işte böyle bir sezon başlangıcı ile karşılaşmakta var işin doğasında.
Sezon öncesi her şey toz pembe hayallerle geçti.
Geçen sezondan başarılı ve top oynayan bir takım kalmış…
Umut veriyor… Alkışlar alkışlar alkışlar…
Futbolu bilen ve paralı bir başkan gelmiş, yönetimi de ona keza paralı iş adamlarından oluşuyor, artık maddi sıkıntı yok…
Umut veriyor… Alkışlar alkışlar alkışlar…
Takımın hocası futbolculuğundan elde ettiği bilgilerini, deneyimlerini takıma adapte etmiş…
Umut veriyor… Alkışlar alkışlar alkışlar…
Taraftarlar bir önceki sezon Geliboluspor’a verdikleri zarardan arınmış takımına itici güç olmuş…
Umut verici… Alkışlar alkışlar alkışlar…
Toz pembe hayaller bitiyor. Lig başlayalı 4 hafta olmuş, 3 mağlubiyet 1 galibiyet. Şampiyonluk ise çok büyük sürprizler olmazsa daha ilk 4 haftada çok uzağımızda kalmış!
Geliboluspor’da yönetim şaşkın, teknik ekip şaşkın, futbolcular şaşkın, taraftarlar şaşkın, kısacası hepimiz şaşkınız. Hakemler diyoruz ama bir yere kadar, evet Çanakkale’de Dardanelspor’a alternatif bir takım kuruldu, daha doğrusu eski Özel İdarespor bir anda oldu Çanakkalespor ve en baştan bir kaç yıl içerisinde takımı 3.Lige çıkaracağız diye söylemler oldu. Bu sözler ister istemez kafalarda acabalar yarattı. İlk haftalarda yaşanılan hakem hataları ve fiyaskoları da bunu doğrular nitelikteydi ama her şeyden önce biz futbol oynamıyoruz ki, önde olduğumuz maçta takımımızın hocası sahadan atılıyor, bakıyoruz takımın mücadele gücü yok, takımda ruh yok.
Hadi Çanakkale’den çatlak sesler yükseliyor kabul de biz ne yapıyoruz, bir de ona bakmak gerekmez mi öncelikle? Sen mücadeleni yaparsın, dış mihraklar işin içine girer kaybedersin o zaman anlarım. Kimse kusura bakmasın ama Geliboluspor kimsenin babasının çiftliği falan değil, herkes bunu böyle bilsin!
Gelelim Geliboluspor’da başarısızlığın sebeplerine…
Geliboluspor’daki en büyük sorun ‘BEN’ sorunudur…
Kaleci Tayfun gidiyor dedik, çok aranacak dedik!
Daha iyisi geliyor dediler…
Geçen sezonun süper amatör ligdeki en iyi kalecisini sezon öncesi şampiyonluktaki tek rakibimiz gözüken Çanakkalespor’a kaptırdılar…
Gürbüz elden gidiyor dedik, sahip çıkın dedik!
Önce gitmeyecek dediler, gittikten sonrada daha iyisini alacağız dediler.
Şimdi takım gol yollarında ne kadar başarılı herkes görüyor…
Daha iyisini alabilirsin, hatta en iyisini de alabilirsin ama daha iyisini almak demek ondan en yüksek verimi alacağın anlamına gelmiyor ki her zaman. Futbolcunun ismi yada aldığı para değil takıma ne vereceği önemli. Yeni gelen ya tutarsa misalidir her zaman ama elindeki bilinendir, ne verdiği belli olandır. Tabii ki takım bir kaç futbolcuya bağlı olmamalı ama kaliteli futbolcu da elde tutulmalı, hele ki rakibinin gücüne güç katmamalı.
En başka yazdığım gibi asıl sorun ‘BEN’ sorunudur. Geçen seneki takıma bakınca hocasından futbolcusuna, yönetiminden taraftarına kadar herkes takımı kendilerinin götürdüğünü düşünmüş olmalı ki şimdi böyle bir tablo ile karşı karşıyayız.
Ne yazık ki takım olduklarını fark edememişler. Edememişler ki bu günleri yaşıyoruz. Örneğin hoca ‘takımı ben yarattım’ en iyisini ben bilirim diye düşünüyorsa yada yönetici ‘parayı ben veriyorum takım oynuyor’ diye bir düşünceye kapılıyorsa veya futbolcular her biri bağımsız olarak takımdaki başarıyı kendi bireysel başarılarına bağlamışlarsa veya taraftarlar ‘bizim itici gücümüz olmasaydı’ diye düşünüyorsa işte sonuç böyle olur.
Tıkır tıkır işleyen dişli, elden kaçırılanlar ile bozulur ama kimse umursamaz, çünkü başarının gidenlerle olduğunun farkında değildir, ‘BEN’ varımdır kafasındaki düşünce. Bu durumda Kulüp Başkanı futboldan anlasa ne olur, hoca tecrübeli olsa ne yazar, futbolcu yıldız olsa ne fark eder, taraftar alkışlarken avuçlarını parçalasa, bağırırken boğazını paralasa ne olur… Sonuç alamıyorsan, hepsi bir hiçtir. Mühim olan tüm bu birikimleri değerlendirebilmek ve sahaya yansıtabilmektir.
Geliboluspor Başkanı Mahmut Cankara geçtiğimiz hafta Ton Tv’de Bülent Büberci’nin konuğuydu, başarısızlık devam ederse alt yapı futbolcuları ile devam edilebileceğini ima etti. Alt yapıya bakıyoruz lige sadece U-17 takımı ile katılıyorlar ve o takımda son hafta Biga’dan 8-1 mağlup dönüyor. Üst tarafta alt tarafta aynı, değişen bir şey yok, böylece Kulüp Başkanı Cankara’nın maçlara alt yapı futbolcularıyla çıkarız düşüncesi de bir hafta da mazi oluyor.
Görünen o ki, Geliboluspor’da hem alt yapıyla, hem üst yapıyla ilgilenecek, program oluşturacak, kulübün tüm organizasyonunu üstlenecek geniş yetkileri olan bir danışmana, bir koordinatöre ihtiyaç olduğudur.
Geliboluspor Yönetim Kurulu kriz toplantısı yaptı mı bilmiyorum ama yapmadılarsa acilen yapmalılar. Takıma bir çeki düzen vermeliler, en alttan en üste kadar herkes nerede olduğunun farkına varmalı önce.
(Eski site okunma sayıları – 1453)
