Bir kadına ne verirseniz verin, onu daha da büyük hale getirir. Ona sperm verirseniz, size bir çocuk verir; Ona bir ev verirsiniz, size bir yuva verir; Ona sebze verirsiniz, size..
Bir kadına ne verirseniz verin, onu daha da büyük hale getirir.
Ona sperm verirseniz, size bir çocuk verir;
Ona bir ev verirsiniz, size bir yuva verir;
Ona sebze verirsiniz, size yemek verir.
Ona bir gülücük verirsiniz, size kalbini verir.
Ona bir şarkı söyleyin, size konser verir,
Kendisine verileni, çarpıp çoğaltarak geri verir…
Bu yüzden ona çamur atarsanız, karşılığında bir bataklıkta boğulmaya hazır olun…
Kadınlar, fıtratları gereği, iç güdüsel analık vasfıyla doğar. Anaç tavırları daha küçücük yaşlarda belli olur iyi bir gözlemciyseniz. Oyuncak bebeğine gösterdiği şefkati ileri ki dönemlerde iyi de bir rol modeli varsa önünde, gelişme gösterir etrafındakilere.
Sevgisini de fazlasıyla gösterir karşısındaki insana, mutluluğunu da, kızgınlığını da. Yine babasına düşkünlüğü yaradılışı gereğidir. Her kız çocuğu babasına hayrandır. Ama bu hayranlığın yanı sıra rol modeli annesidir.
Nazlıdır kız çocuğu, cilvelidir. Kısacası evin neşesidir. Yaptıramayacağı hiç bir şey yoktur kız çocuğunun ailesine. Eninde sonunda istediklerini elde eder. Seçicidir. Küçük yaşlardan itibaren başlar seçiciliği. Hatta günümüzde, geçmiş dönemlerin tersine eşini de kendi seçer. Duygusaldır. En sert görünümlü olanı bile zaman zaman gözyaşlarına engel olamaz. Kırılgandır, en küçük bir sözünüz onu allak bullak eder. Tepkisini de çok sert gösterir. Güvenmek ister karşısındakine. Güven vazgeçilmezidir yaşamında. Evi de bu yüzden çok önemlidir. Kendini güvende hisseder evinde. Hele beraber yaşadığı insan ya da insanlar ona evinin kraliçesi olduğunu hissettirirse. Nereye giderse gitsin evini hep özler. Sezgileri çok kuvvetlidir kadınların. Dışarıdan bakıldığında anlayamazsınız ama içinde zaman zaman fırtınalar kopar. Bir bakıştan, bir gülüşten, bir hareketten çok manalar çıkartır. Çok sabreder, çok izler karşısındakini. İyi bir savaşçıdır kadın. Lafını sözünü esirgemez yeri geldiğinde. Yapıcıdır, sevgi doludur. Hak ettiği değeri görmek ister en yakınlarından. Göremediğinde uzaklaşır, içine döner. Eğlenmeyi sever, yaşadığı her yerde, bulunduğu her ortamda neşe ve sevgi görmek ister. Kibardır, kibarlıktan hoşlanır. Sadece evlenene kadar değil, evlendikten sonra da eşinden kendisine kibar ve nazik davranmasını bekler. Ve tabii ki etrafındaki tüm insanlardan da. Çocuklarına çok düşkündür. Evlatları için yapamayacağı hiç bir fedakar, nazlı, şey yoktur. Fedakardır. İçinde hep bir kız çocuğu taşır. Bazen şımarmak şımartılmak ister. Çok kolaydır aslında gönlünü almak da. Yumuşacık bir kalbi vardır. Sıcacık bir gülüş, güzel bir söz herşeyi unutturabilir ona. Bakımlı olmayı sever, alışveriş etmeyi de. Yerine göre iyi bir ekonomisttir. Yerine göre iyi bir ev sahibi, doktor, hasta bakıcı, öğretmen.. Girmediği rol yoktur yaşamın içerisinde. Gerektiğinde baba bile olur yavrularına. Bir kadın herşeydir aslında. Ne kadar konuşmasını, ne kadar giyinmesini, ne kadar bakımlı olmasını bilse de, en güzel kadının kendisini bilen kadın olduğunu bilir..
Sevgilerimle.
Bir kadın gittiğinde ev üşür, oda üşür kalpler üşür.
Öksüz kalır tabaklar, mutfaktan gelen tıkırtılar gider.
Ev susuz kalır, sevgi, can, ilgi gider.
Gider ha gider…
Bir kadın gittiğinde, balkon sessiz, koridor kimsesiz kalır.
Bakıcı, öğretmen gider, aşçı, muhasebeci gider.
Gider ha gider…
Her kadın gittiğinde anne, kız kardeş gider.
Kız evlat gider, bir hala, bir teyze gider.
Anneanne gider.
Gider ha gider…
Bir kadın gittiğinde gizem, can dostu gider.
Kucak dolusu şefkat gider.
Ruhumuzun sobası söner, yuvanın ruhu gider.
Bir kadın gittiğinde, sıcacık yarımız gider.
Gider ha gider…
(Muhsin Okgil)
